Co jest najważniejsze w książce? Jakich emocji czytelnik się po książkach spodziewa i jakich najbardziej wyczekuje? Ja wyczekuję przede wszystkim wesołości i zdziwienia. I chciałabym dzisiaj o tym pierwszym. Humor w literaturze to dla mnie bardzo istotny wyznacznik jej jakości. Gdy wybucham śmiechem nad lekturą, znaczy to, że dobrze się bawię, więc czas ten nie jest zmarnowany. Humor słowny jest wspaniałą sztuką i podziwiam pisarzy, którzy go uprawiają.
Są oczywiście książki, które zapewniają mi zarówno humor jaki i niezwykłość, takie jak utwory Sapkowskiego, ale bywa, że całkiem zwyczajne powieści zdobywają moje serce samym humorem. Tak było z sagą dla dziewcząt Jeżycjada Małgorzaty Musierowicz. Znam kilka osób, które wstydzą się przyznać, że czytają te książki – podobno to niskiego lotu literatura i w dodatku dla dzieci. Być może. Ja też nie nazwałabym ich wielką sztuką, ale są takie śmieszne, że czytałam je już po kilka razy. Bardzo lubię używać mojej Szóstej klepki, jak w pierwszej części tej sagi autorka określa zmysł humoru.
Elementy stroju:
Gdzie: na obiad
Kategorie:Zestaw |
42 komentarze »
Tagi: biały, broszka, kolczyki, książka, pantofle, pasek, srebrny, sukienka
Lubicie książki o książkach? W fabule wielu moich ulubionych powieści książki odgrywają istotną rolę: bohaterowie czytają coś ważnego, co wpływa na nich, ogólnie lubią czytać, piszą książkę i tym podobne. W Mistrzu i Małgorzacie powieść Mistrza przeplata się z główną historią, J. K. Rowling wydała już trzy książki, które występują w serii o Harrym Potterze, Joe Alex to jednocześnie autor i bohater swych książek – proces twórczy jest opisany w jego kryminałach. Jest to dość częsty i bardzo sprytny moim zdaniem zabieg literacki – w końcu skoro ktoś tę książkę czyta, to zapewne lubi książki, a w dodatku autor, z racji samego faktu bycia pisarzem, na czym, jak na czym, ale na książkach na pewno trochę się zna.
Chcę dzisiaj zaprezentować najbardziej autotematyczną książkę, jaką czytałam: Miasto Śniących Książek. To kolejna powieść Waltera Moersa z cyklu camońskiego i jednocześnie ostatnia, która dotychczas została przetłumaczona na język polski. Opowiada o niezwykłych przygodach młodego dinozaura Hildegunsta Rzeźbiarza Mitów w tytułowym mieście. I kiedy mówię niezwykłe, to mam na myśli doprawdy nieprzeciętne, dziwaczne i oryginalne. Do zaprezentowania tej książki wybrałam tą właśnie sukienkę, ponieważ jej wzorek, gdyby obrócić go o 90 stopni, przypominałby kolorowe tomy ustawione na półkach wielkich regałów. Odpowiedni strój, nieprawdaż?
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
23 komentarze »
Tagi: czarny, czerwony, kolczyki, książka, pasek, sandały, srebrny, sukienka
Jak można pisać książkę we dwójkę? Nigdy wprawdzie żadnej nie napisałam, ale mam o tym jakieś wyobrażenie powstałe głównie na podstawie wywiadów z pisarzami i nie mieści się w nim praca zbiorowa. Więc jak? Dzielą się rozdziałami? Tematycznie (ja akcja – ty opisy przyrody)? Jeden wymyśla, drugi spisuje? Niezwykłe. A jednak kolektywne książki zdarzają się często, więc jakoś muszą Ci autorzy to robić. Tak robili z powodzeniem przez wiele lat bracia Arkadij i Borys Strugaccy.
Najbardziej z ich książek spodobała mi się powieść Trudno być Bogiem. Jest to science fiction – przyszłość, eksploracja kosmosu, ale jednak w konwencji średniowiecznej, znanej z klasycznego fantasy. A najważniejszy jest moralny problem, zapowiadany już przez tytuł. Ja natomiast przy ubieraniu miałam problem może mniejszej wagi, ale nie mniej skomplikowany: Założyć pasek, czy nie? Nie założyłam, ale czułam, że decyzja została podjęta pochopnie.
Elementy stroju:
Gdzie: na spacer
Kategorie:Zestaw |
30 komentarzy »
Tagi: biały, broszka, kolczyki, kremowy, książka, naszyjnik, pantofle, perły, różowy, sukienka, żakiet
13 1/2 życia kapitana Niebieskiego Misia – zachęcający tytuł, nieprawdaż? Po raz pierwszy przeczytałam go w Nowej Fantastyce w recenzjach i pomyślałam – pirackie fantasy. Potem poznałam autora, Waltera Moersa, przez inne jego książki i pomyślałam – baśń o piratach. Nie wiem, dlaczego tak się uczepiłam tych piratów, słowo kapitan skłaniało mnie zapewne ku temu. Ostatecznie dostałam tą książkę na urodziny i zabrałam się do czytania. I zaczęło się od mikropiratów! Szybko jednak tematyka skoczyła w inne rejony i tak skakała co 50 stron. Ta książka to teoretycznie powieść, ale ma jednak formułę zbioru powiązanych opowiadań – każde życie Niebieskiego Misia to osobna historia. Wyobraźnia autora robi wrażenie.
O mojej sukience możnaby powiedzieć, że przeżywa drugie życie – kupiłam ją w Studio2Deko. Jednak to pierwsze nie mogło być zbyt intensywne, ponieważ była jak nowa. I jest jedwabna! Pisałam we wpisie Piórkiem i tuszem, że nie mam jedwabnych strojów i szybko się znalazła. Jak to mawiają szafiarki – opłaca się mieć bloga.
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
29 komentarzy »
Tagi: czarny, kolczyki, książka, niebieski, pasek, sandały, sukienka
Mistrz i Małgorzata to jedna z tych zapierających dech w piersiach książek, do których pragnę wracać co jakiś czas, które powodują wrażenie obcowania z wielką Sztuką, które wzruszają i niepokoją. Zaliczana jest do klasyki światowej literatury, więc pewnie nazywanie jej fantasy zostanie uznane za prowokację, ale jednak: to jedna z najlepszych książek fantasy, jakie czytałam. Są wszak istoty nadprzyrodzone, magia i wizje.
A w tym stroju – bardzo kobiecej sukience, w różowych i czerwonych barwach i z kwiatami we włosach – czuję się jak Małgorzata. Kobiecość obrazowana przez postać Małgorzaty nie jest zgodna ze współczesnym ideałem kobiety, ale ma w sobie coś prawdziwego. A definiowanie własnej osoby przez miłość – trafia głęboko.
Elementy stroju
Gdzie: na kolację
Kategorie:Zestaw |
26 komentarzy »
Tagi: czerwony, książka, pantofle, pasek, różowy, sukienka
Amerykańscy bogowie Neila Gaimana to książka o walce starych zapomnianych bóstw z nowymi bóstwami mediów, konsumpcji i technologii oraz wplątanym w tą walkę człowieku. Jest to z całą pewnością fantastyka, ja nawet powiedziałabym, że fantasy, choć znów – bez elfów, krasnoludów i reszty klasycznej konwencji. Ale są nadprzyrodzone moce i wielka tajemnica, co moim zdaniem wystarczy.
Walka starego z nowym to wręcz archetyp konfliktu. A zaobserwować można ją wszędzie, w stosunkach rodzinnych kolejnych pokoleń, na ulicach wiekowych miast, w szkołach. Chciałam napisać też, że w modzie, ale tam chyba nie ma starcia, jest zaś dość zgodna koegzystencja. Ja osobiście nie lubię zbyt mocnego mieszania nowoczesnego wzornictwa ze stylem retro, ale wiele osób tak robi. Mój dzisiejszy strój jest retro raczej w całości, niech za element nowoczesności służy mój balkon.
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
16 komentarzy »
Tagi: biały, czarny, kolczyki, książka, pasek, rękawiczki, sandały, sukienka
Jak łatwe do określenia wydaje się miejsce – wystarczy pełen adres i Google Maps, a dla miejsc mniej cywilizowanych – dokładna szerokość i długość geograficzna. A jednak są miejsca, których nie ma na mapach, o których nie można nic wiedzieć, póki samemu się w nich nie znajdzie. Miejsca duchowe, metaforyczne i wreszcie te fantastyczne. Dzięki książkom można zajrzeć szczególnie do tych ostatnich. Nigdy nie byłam w Londynie, a znam tam już dwa fantastyczne miejsca – ulica Pokątna (Harry Potter) i wspaniały Londyn Pod z książki Nigdziebądź.
Jest to kolejna powieść Neila Gaimana, którą prezentuję po Koralinie. Zapragnęłam ją przeczytać, kiedy tylko usłyszałam tytuł. Uwielbiam to słowo! Angielski tytuł to Neverwhere, więc polski nie jest dokładną kalką, ale jest cudny i doskonale pasuje do treści książki, tłumaczce Paulinie Breiter należą się tutaj gratulacje. Powieść jest zaliczana do gatunku urban fantasy. Właściwie nie wiem, dlaczego sięgnęłam po tą książkę akurat w tym stroju. Myślę, że to było złe posunięcie, ponieważ osoby znające książkę, mogą uznać, że przypominam bardziej podłą Jessicę niż dobrą Drzwi.
Elementy stroju:
Gdzie: do kina
Kategorie:Zestaw |
30 komentarzy »
Tagi: biały, bransoletka, czarny, książka, naszyjnik, niebieski, sandały, sukienka, torebka, turkusowy, wisiorek
Nie jestem fanką horrorów, szczególnie tych w wersji filmowej, ponieważ bardzo się boję, oglądając je, a strach stanowczo nie jest dla mnie miłym uczuciem. Książek-horrorów też raczej nie czytuję, kiedyś próbowałam, nie były aż tak straszne jak filmy, ale niezbyt mnie wciągnęły. Literatura fantastyczna często jednak ma fragmenty przerażające, ich zawartość w dziełach waha się od małego buu do naprawdę rozciągłego i poważnego straszenia. Najstraszniejszą z lubianych przeze mnie książek jest prawdopodobnie Koralina Neila Gaimana.
Niedawno w kinach można było podziwiać animowaną adaptację tej książki. Dość wiernie oddano treść, więc film jak dla mnie był zbyt straszny, szczególnie że było to 3D. Kto nie widział, nie wie, jak przerażające mogą być guziki… Horrory czytać lub oglądać należy bezwzględnie w czerni, nawet latem.
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
37 komentarzy »
Tagi: czarny, książka, kwiat, sandały, sukienka
Fantasy jako gatunek literacki to wytwór, powiedzmy, dość nowożytny. Dawniej istniał pod postacią legend, mitów, historii opowiadanych z ust do ust. Dzisiaj jest przez świat wielkiej literatury niedoceniany, uważany za populizm, a jednak gromadzący ogromne rzesze czytelników. Niezależnie od tego, jak daleko od głównego nurtu rozwija się fantasy, ma już swoje kanony i swoją klasykę. Niekwestionowaną klasyką gatunku jest twórczość J. R. R. Tolkiena. Silmarillion można porównać do opracowań mitologii wspaniałej cywilizacji.
Czy mój strój przystaje do tak klasycznej lektury? Z jednej strony całkiem klasyczny krój żakietu, kolory biały i granatowy, długość za kolano, z drugiej zaś plisowanie i wzory na sukience chyba niekoniecznie są takie tradycyjne. Ja widzę ten strój jako kompromis między klasyczną i szacowną pozycją Silmarillionu w historii literatury a jego fantastyczną, elficką treścią.
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
18 komentarzy »
Tagi: biały, broszka, granatowy, kolczyki, książka, pantofle, sukienka, żakiet
A przynajmniej rzadko! Kilka czytelniczek napisało, że nie lubi fantastyki, którą z uporem tu prezentuję. Zrozumiałe, gusta literackie różnią się tak samo, jak te dotyczące mody. Ja bardzo rzadko czytuję coś, czego nie można zaliczyć do fantastyki. Ale coś się jednak znalazło. Uwielbiam kryminały Joe Alexa. Już jako młode dziewczę odkryłam jedną z jego książeczek. Kilka lat później odkryłam, że Joe Alex, piszący o Londynie i Scotland Yardzie, to pseudonim polskiego pisarza, Macieja Słomczyńskiego. Dzisiaj ze zdobytą niedawno na pchlim targu, nieznaną mi wcześniej powieścią Jesteś tylko diabłem.
Strój też nie do końca typowy dla mnie. Sukienki opanowały moją szafę ostatnim w czasie i ostatnio w spódnicy występowałam chyba miesiąc temu. Pasek na biodrach to eksperyment, zazwyczaj tak nie noszę.
Elementy stroju:
Gdzie: do pracy
Kategorie:Zestaw |
28 komentarzy »
Tagi: biały, bluzka, broszka, kolczyki, kremowy, książka, pantofle, pasek, spódnica, srebrny
